A Community Science Series 1st edition – Textile Month
Τον Δεκέμβριο του 2020 πραγματοποιήθηκε σε ψηφιακή μορφή το ετήσιο community science πρόγραμμα της Μπιενάλε Δυτικών Βαλκανίων[1], Art Pluriverse, συνδέοντας την άυλη πολιτιστική κληρονομιά, την τέχνη και την ανοιχτή γνώση.
Ποια μυστικά για τη τέχνη και τη ζωή αποκαλύπτει άραγε μια «νεκρή φύση»; Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε, ότι πρόκειται για ένα είδος τέχνης τόσο συνδεδεμένο με το παρελθόν και με εμβληματικές φιγούρες της ιστορίας της τέχνης, ώστε να φτάνουμε σε σημείο να επιβεβαιώνουμε το όνομά του και να το καθιστούμε νεκρό δια της απουσίας του βλέμματός μας στο παρόν του. Ας κάνουμε λοιπόν μια προσπάθεια, με αφορμή τη συμμετοχή του εικαστικού Γιώργου Μέριανου στη 4η Διεθνή Μπιενάλε Ακουαρέλας στα Τίρανα, να επαναπροσεγγίσουμε το είδος αυτό της τέχνης δίχως να αγνοούμε τις σύγχρονες δημιουργίες.
Η ποίηση της Δάφνη Νικήτα (1) μεταδίδει μια ανανεωτική αύρα, ενώ οι εικόνες της μας συνδέουν απευθείας με το Ασυνείδητο. «Μια διάφανη/μεμβράνη/με καλύπτει/από πάνω μέχρι κάτω/στα χέρια μου κρατώ/ένα παράθυρο» ομολογεί στο ποίημά της, Παράθυρο.
«Το Μπλε Δείπνο» (2) της, εν μέσω πανδημίας, μας εγκαλεί σε ένα «δείπνο» με το αναπόφευκτο. «Το Μπλε/ αυτό απέναντι/ το ξέρω/ θα με καταπιεί/ ολόκληρη» αναφέρει στο ομώνυμο ποίημα. Η ποιήτρια με την πηγαία και αυτόματη γραφή αφοπλίζει με τον τρόπο που πρωταγωνιστεί η απώλεια σε αυτό το βιβλίο της. (περισσότερα…)
Γνώρισα τον Λουκά, τον Βασίλη και την Κλεοπάτρα στο πλαίσιο των Open Studios 2020, έναν θεσμό που ξεκίνησε τέσσερα χρόνια πριν με πρωτοβουλία των φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και επιτρέπει σε όλους μια περιήγηση στον πιο προσωπικό χώρο ενός καλλιτέχνη, στο εργαστήριό του. Τα παιδιά άνοιξαν λοιπόν τις πόρτες των εργαστηρίων τους και χαίρομαι πολύ που το έκαναν, καθώς κάποιες μέρες αργότερα έκλεισαν οι πόρτες όλων μας και εμείς βρεθήκαμε πίσω από αυτές. Σε καραντίνα.